Hitori ja nai- rozdział 1

Oto pierwszy rozdział.Nie wiem ile ich będzie. Zapraszam do czytania i komentowania, bo chcę wiedzieć czy wstawianie tego wgl ma sens. Opowiadanie jest w miarę gotowe, więc będę mogła wstawiać je co 2-3 dni :D

~*~

     Pierwszy września. Pierwsz​y dzień szkoły. Dzień w którym życie Harukiego miało się zmienić. Nowe miasto, nowa szkoła, nowe znajomości. No właśnie.. znajomości... Haruki, mimo, że był bardzo przyjazny w stosunku do innych, miał problemy z nawiązaniem bliższego kontaktu..ehhh​ i nowa szkoła...

-Przepraszam- zap​ytał wysokiego blondyna przy drzwiach budynku- w którą stronę do szkolnej auli?   

Takashi spojrzał w dół i zobaczył chłopaka. Miał dosyć dziecinną twarz i wyglądał jakby nie wiedział, co się wokół niego dzieje.

 -Serio liczysz, że ci odpowiem ? - powiedział raczej zimnym tonem. - Spytaj któregoś z nauczycieli, na pewno ci odpowiedzą, bo wyglądasz na takiego co raczej ma z nimi dobre układy - szydził.

 -Ehh co to ma być?!Normalnie się ciebie pytam...dobra, spytam innych-powiedzia​ł oburzony i odwrócił się na pięcie, po czy pomaszerował w korytarz w prawo od wejścia. 

"Co za burak"-myślał-"m​yśli, że jak jest wyższy to może sobie pozwalać na takie odzywki? Mam nadzieje, że nie będę musiał oglądać więcej tego blond-dupka". I z takimi właśnie myślami cudem trafił na aule przed rozpoczęciem apelu.

-A teraz rozejdźcie się od swoich klas- powiedział dyrektor na zakończenie apelu. I kolejne zadanie-znaleźć klasę 1c.

- I na co komu te wszystkie apele! Ok, rozumiem, pierwszy rok, ale dyro to mało sam nie umarł przy tej przemowie-mruczał pod nosem Takashi. Poszedł do łazienki i usiadł na parapecie. Nim się obejrzał lekcja już trwała, a jego mama ostrzegała, że jeśli usłyszy jakąkolwiek skargę to wróci on do rodzinnego miasta. W ostatniej chwili wparował do klasy, inni dopiero siadali.

-Przepraszam za spóź...

- Co ty tu do cholery robisz!? - przerwał mu głos od strony okna.

O to ty serio chodzisz do liceum? Myślałem, że to tylko żart - zakpił, idąc w stronę ostatniego wolnego miejsca, które znajdowało się za Harukim.

-Wy dwaj!- krzyknął nauczyciel. Był to niewysoki mężczyzna gdzieś po czterdziestce- Nie róbcie mi zamieszania już na pierwszej lekcji. A teraz zaczniemy od przedstawienie się. Nazywam się Mitobe-sensei i uczę matematyki. Od dzisiaj będę waszym wychowawcą. Przedstawiamy się rzędami, więc pierwsza Karumi Ahiko...

"Niech to szlag! Muszę być z tym dupkiem w klasie. Ze wszystkich ludzi akurat on! I jeszcze za mną siedzi...poprostu świetnie. " - pogrążony obrażaniem Takashiego w myślach, chłopak nie zauważył nawet, kiedy nadeszła jego kolej.

-Pssst...teraz ty- szepnęła do niego czarnowłosa dziewczyna siedząca przed nim.

-Aaa tak- wstał nieco poddenerwowany- Jestem Haruki Tadachi z gimnazjum Yoshiro, miło mi was poznać. Emmm...interesuję się głównie malarstwem. Czytam też mangi...- powiedział i poczuł ogromną ulgę, gdy mógł wreszcie usiąść na krześle. Przemówienia publiczne nie były jego mocną stroną.

- Haruki taaaak? - usłyszał za sobą zimny głos, że aż ciarki przeszły mu po plecach.- Zapamiętam na wypadek, gdyby szukali zaginionego dziecka.

-Tyyy...- brunet odwrócił się gotowy zabić chłopaka.

-No następny.- powiedział nauczyciel.

- Takashi Nayagawa. Przedtem chodziłem do gimnazjum Hoshiyuki. Interesuje mnie wiele rzeczy...i osób.- Niezauważalnie zerknął na bruneta siedzącego przed sobą, ciągle obróconego w jego stronę. -Głównie malarstwo i podróże. Jeżeli chcecie posłuchać o jakichś krajach jestem do dyspozycji- zakończył i usiadł na miejsce.

- Widzę, że mamy podobne zainteresowania - stwierdził Takashi - ehhh... Jak sądzę nie będę miał dużej konkurencji. Zupełnie jak w gimnazjum. - szydził.

 - Nie bądź taki pewny siebie. Nic o mnie nie wiesz. - zbulwersował się Haruki.

- Ale chętnie sie dowiem-dogryzał blondyn, a brunet zarumienił się lekko.

 –Zamknij się. Jeśli jesteś taki pewny siebie, to załóżmy się, że wygram z tobą najbliższy konkurs artystyczny!

Takashi milczał, ale po chwili zastanowienia z zadziornym uśmiechem na twarzy powiedział:

 - Całkiem kusząca propozycja, lubię pewnych siebie facetów.

To wytrąciło Harukiego z równowagi. Jakby jeszcze jakąś posiadał.

- Co ty pierdzielisz idioto, zamknij się w końcu. Przestań gadać takie rzeczy! – krzyczał.

 - Teraz to ty robisz chaos i zamieszanie, geniuszu - powiedział Takashi, a Haruki rozglądnął się dookoła.

 - Wszyscy się gapią, to Twoja wina ! - mowił głośno.

 - A to ja wrzeszczałem jak opętany ? - spytał się Takashi z lekką irytacją

- Wracając do zakładu, przyjmuję go, ale jeśli wygram to spełnisz jedną moją zachciankę.

Uścisnęli sobie dłonie na znak zakładu. 

Koniec lekcji następnego dnia. Przyszedł czas na zajęcia klubowe. Haruki powędrował na ostatnie piętro budynku, aż znalazł sie w pracowni plastycznej. Już na korytarzu roznosił sie lekki zapach farby olejnej, który tak uwielbiał. Dotarł do niewielkiej klasy na końcu korytarza z kilkoma ławkami ustawionymi pod ścianą. Na środku stały sztalugi, o ściany oparte były płótna czyste, a inne już pomalowane. Podłoga była zabrudzona farbami i gliną. Zresztą tak samo jak krzesła i stoły oraz ściany i drzwi Od razu widać, że urzędują tu artyści.

-Witamy w naszym skromnym klubie malarskim- powitał go radosny dziewczęcy głos. Odwrócił się, a za nim stała blondwłosa dziewczyna umorusana farbą na twarzy.

- Jestem Aki Kotoba i jestem w 2b - uśmiechała się dziewczyna.

 "Jaka piękna..nie nie mogę. Nie po tym co przeszedłem"-pomyślał Haruki

- A ty jesteś?-wyjęła go z rozmyślań Aki.

- Ahhh tak.. Haruki Tadachi, 1c miło poznać.
-Hejjjj Soichiroo, Akiraa, mamy nowego członka ! -krzyknęła Aki.

Z za sztalugi w koncu sali wychyliła się dziewczyna w czarnych krótkich włosach z dwoma warkoczykami

- To jest Akira- mówiła Aki. - A to jes..- I  własnie w tym momencie usłyszeli hałas upadającej puszki w składziku.

- ...Soichio- dokończyła.

- Yo- powiedział niewyskoi brunet w okularach, masując się po obolałej od uderzenia głowie.

- Mało was tu- powiedział Haruki.

- No niestety- dodała Akira.

-Ale jest jescze taki gość: Dante- powiedział Soichiro- zwykle się spóźnia.

W tym momencie do sali wszedł wyskoi brunet z grzywką lekko opadającą na oczy.

- Siema nowy- powiedział do Harukiego, kładąc mu ręka na głowie.

-"Wysoki"-pomyślał Haruki.

.- I co, tylko ty do nas dołanczasz w tym roku?- zapytał Dante.

 -Niezupełnie- usłuszeli głos dochodzący od drzwi. Głos, który Haruki dobrze znał i nienawidził.

~*~

No więc tyle na dziś. Nie umiem jescze wyczaić jak długi powinien być tekst więc nie wiem czy wyszedł na krótki czy za długi. Co sądzicie? Napiszcie! Dzięki, że zajrzeliście i do napisania :*~Haru-chan