Hitori ja nai - rozdział 8

Yeeeey ! Dzisiaj Mikołajki ;D z tej okazji dodaję rozdziała i czeka was niespodzianka, gdyż mam zamiar (postaram się dzisiaj) dodać one-shota ^^ Na razie mam połowę więc zobaczę czy nie dać go na dwie części... wtedy to będzie two-shot xD No więc to taki prezent ode mnie. A wy coś dostaliście na Mikołaja? Ja nic ;< jeszcze xD Pochwalcie mi się *.<

~*~

Minęło trochę czasu od sprawy z Ichiro. W ten na pozór spokojny, sobotni poranek Haruki spał w swoim mieszkaniu, gdy nagle:

- Haruki otwieraj! –do drzwi dobijał się Takashi.

 - Człowieku czego ty ode mnie chcesz - marudził Haruki, wlokąc się w stronę drzwi.

- Ubieraj się! Szybko!

- Co? Co ci odbiło? Znowu masz gorączkę?

- Nie gadaj głupot tylko się ubieraj!

Haruki mimo tego, że nie wiedział o co chodzi, zrobił co blondyn mu kazał. Ledwo co zdążył zamknąć drzwi od mieszkania, bo Takashi już go ciągnął w stronę stacji kolejowej.

- Możesz mi…uff… powiedzieć o co chodzi ?! - dopytywał się Haruki podczas biegu.

- Potem Ci wytłumaczę - odpowiedział blondyn. Takashi ciągnął za sobą chłopaka i w ostatniej chwili zdążyli wsiąć do pociągu.

- Ehh, czy możesz… uhh..mi teraz…ehh.. powiedzieć - pytał Haruki ledwo łapiąc oddech.

-Uff… Spóźnilibyśmy się na pociąg.

 - Ale dokąd ? - cały czas się dopytywał. Dlaczego Takashi nigdy nie mógł mu odpowiedzieć od razu?

 - Heh, no na naszą randkę do wesołego miasteczka. Otworzli teraz takie nowe, ponoć jedno z największych w kraju. - powiedział Takashi.

 - Na randkę ?! - zdziwił się Haruki - Przecież już byliśmy na randce.

 - Według średnich statystyk na randkę powinno się chodzić raz w tygodniu. Trzeba nadrobić te tygodnie, nie – uśmiechnął się.

 - Już się rozchmurz, to będzie świetna zabawa - zapewniał blondyn i rozczochrał mu włosy. Po 2,5 godziny jazdy pociągiem zajechali do Osaki. To tu otworzyli nowy park rozrywki. Takashi poszedł kupić do kasy bilety, a Haruki oglądał przez bramę atrakcje jakie na nich czekają.

- No chodź, mam już bilety, to gdzie chcesz iść najpierw ?

- Hmm - zastanawiał się chwilę Haruki - Może na kolejkę górską ? Oboje się zgodzili. Chodzili od atrakcji do atrakcji. Od kolejki górskiej po dom strachów, który Haruki ledwo przeżył, i namioty z różnymi konkursami. W sumie spędzili tam cały dzień. Sporo czasu zabrało stanie w kolejkach, ale było warto.

-No to została nam ostatnia atrakcja- powiedział radośnie Haruki, którego wręcz roznosiło ze szczęścia, i wskazał na wielki diabelski młyn. Takashi jakby lekko pobladł na twarzy, ale Haruki tego nie zauważył.

- Może najpierw coś zjemy, co? - zapytał blondyn.

- No co ty Takashi, chodź potem sie najesz- przekonywał go chłopak, ciągnąc go za koszulkę w stronę karuzeli. Poczekali w kolejce i weszli do wagonika. Młyn ruszył i już po chwili byli na szczycie.

- Woha! Ale widoki! -zachwycał się Haruki i wyjął telefon, w celu zrobienia zdjecia panoramie świateł o zmroku. - Zobacz Takashi! Wszystko wida...- spojrzał na partnera, a on siedział w kącie skulony  z głową w kolanach

- Takashi...no nie mów, że masz lęk wysokości ? - podpuszczał go.

 - Zamknij się-  odparł chłopak nie podnosząc głowy.

-Już spokojnie nic ci nie bedzie póki tu jestem - uśmiechnął się Haruki i pogładził go po głowie. Usiadł obok i wyciągnął telefon przed siebie

- Uśmiech- Takashi podniósł głowę, a Haruki zrobił im zdjęcie na tle funparku-Nic się nie dzieje- powiedział łagodnie. I w tym momencie kolejka staneła.

- C...co jest?- zapytał przerażony Takashi.

- A nic pewnie jakaś awarai, zaraz ru…

- A..awaria he he… AWARIA! TO KONIEC! WSZYSCY ZGINIEMY AAA- zaczął się wydzierać spanikowany. Chwycił Harukiego za ramiona i zaczął nim potrząsać- AHH ŻEGNAJ HARUKI, PAMIĘTAJ ŻE BYŁEŚ MI DROGI- krzyczał dalej.

- Zamknij się idioto! Nikt nie umiera- krzyknął i pocałował blondyna, żeby ten wreszcie ochłoną- a teraz grzecznie siadaj i nie rób afery- dokończył, a Takashi tylko pokiwał głową i usiadł. Wkrótce kolejka ruszyła i po kilku okrążeniach wrócili na ziemie. Nie minęła chwila, a w niemal białego i spanikowanego Takashiego wróciły kolory i energia. Na zakończenie zaproponował iść coś zjeść.

Wyszli z parku rozrywki. Zmierzali w kierunku miasta, kiedy usłyszeli radosne krzyki dziewczyny.

- Haaaru-chan- wykrzykiwała dziewczyna biegnąc  w ich kierunku. Wpadła na Harukiego I przytuliła go tak mocno, że tan niemal się wywrócił. Wyobraźcie sobie minę Takashiego, gdy to zobaczył.

-Mi-Miyakoo, puszczaj..nie moge..ehh oddychać- wyrywał się Haruki.

- Noo Haru-chan nie bądź takiii..Tak dawno cię nie widziałam, zwłaszcza po tym jak wyjechałeś z domu- mówiła dziewczyna, która najwyraźniej nie miała zamiaru go puszczać.

- Zacznijmy od tego kto wyjechał pierwszy- droczył się Haruki. W końcu udało mu się odkleić dziewczynę od siebie. Wszystkiemu przyglądał się skołowany Takashi z opadniętą szczęką.

- A właśnie Takashi to moja starsza siostra Miyako- przedstawił ją Haruki, a dziewczyna ukłoniła się ładnie.

- Ahh..siostra...rozumiem..- mówił do siebie Takashi z ulgą na twarzy.

- A ty kim jesteś?- zapytała dziewczyna przyglądając mu się.

- Nayagawa Takashi. Jestem jego ko...-Haruki szybko zakrył mu usta ręką.

 - Przyjacielem!- dokończył podenerwowany. Przecież nie mógł jej tak po prostu powiedzieć prawdy.Takashi zmierzył go zpojrzeniem pełnym oburzenia, ale wiedział o co maluchowi chodziło. Poszli do baru sushi w trójkę . Złożyli zamówinie i teraz czekali.

- A co ty robisz w Osace, co Haru-chan?- zapytała Miyako.

- Słyszeliśmy, że otworzyli tu nowy park rozrywki, więc przyjechaliśmy sie zabawić-opowiada​ł-I czy mogłabyś przestać nazywać mnie tą dziecinna ksywką?

- Oo dlaczegoo...-nadęła policzki-Ona pasuje do takiego malucha jak ty-powiedziała słodkim głosikiem- Heh widzę, że nawet po tylu latach kochasz wesołe miasteczka co, Haaaru~chan.​

 Takashi ledwo powstrzymywał się od śmeichu, ale gdy Haruki dźgnął go łokciem w bok, jakoś się ogarnął.

- A ty co robiłaś pod parkiem?-zapytał​ Haruki.

-A wracałam od wydawnictwa. Właśnie oddałam im moje ostatnie scenopisy i takie tam.

 -Scenopisy?-zdzi​wił się Takashi- znaczy że ty jesteś...

- Mangaką, zgadza się- oznajmiła dumnym głosem i założyła ręce na piersi.

 -Ale dosyć o mnie…Haru-chan jak ci idzie w szkole? Słyszałam od mamy, że jesteś w klubie malarskim. Jak ci idzie? Jakeiś osiągnięcia?-dop​ytywała się Miyako.

-Jest całkiem nieźle. W sumie zająłem 2 miejsce w konkursie, a ostatni z Takashim malowaliśmy szkolny mur, żeby zamalować czymś konkretnym graffiti.

- To widzę, że fajne życie sobie wiedziesz.

- A gdzie jest Hideki? Pamiętam, że zawsze był z tobą?-zaciekawił​ się Haruki.

- Pojechał na mecz koszykówki, bo jego kumpel bierze w nim udział. Też chciałam jechać no ,ale praca mnie zatrzymała. (Hideki Fumi- chłopak Miyako. Miyako ma 19 lat a Hideki 20 : D taka ciekawostka)dzyń​*(zacny dźwięk sms'a) - O o wilku mowa. Napisał że wróci o 21. Znając go wróci godzinę póżniej no ,ale nic to. A ty Haruki?Masz dziewczynę?- uśmiechnęła się dziewczyna i oparła łokieć o stolik. Tego pytania obawiał się najbardziej. W sumie nie potrzebie poruszył temat związków.Siedzia​ł teraz spięty i nie wiedział co powiedzieć. Takashi chciał mu pomóc i zmienić temat, ale w końcu nic nie powiedział, bo wiedział, że on sam musi sobie z tym poradzić. W końcu nie mógł wiecznie ukrywać tego, że był gejem.

-Ja...ja nie mam dziewczyny- spuścił wzrok-I chyba za szybko też jej nie będę miał.

-Czyli moje podejrzenia się sprawdzają- przybiła pięścią o dłoń.

- eh jakie ...podejrzenia.

- Jesteś z Takashi-kun, nee ?- uśmiechnęła się dziewczyna.

- Ehh ?! Ja..nie znaczy długo by gadać-wymachiwał rękami-...to..etoo..ehhe bo wiesz..ja ..........tak- oblał się rumieńcem i spojrzał w stół. Takashi poklepał go przyjacielsko po ramieniu- No, najcięższe za tobą.

- Od kiedy? Jak długo?! Robiliście to?! Rodzice wiedzą !?- chwyciła Harukiego za koszule i nie przestała nim trząść, póki nie "wyzionął ducha"

 -Ehhh… mój mały braciszek nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać, a tak swoją drogą... -wzięła Takashiego na stronę- Nee Takashi-kun nie udzieliłbyś mi kilku pikantnych szczegółów z waszego życia? Przydadzą mi się do mojej nowej mangi hyhyhy-zabłysły jej oczy.

 -A więc takie mangi też rysujesz? Rozumiem dlaczego mnie o to pytasz hyhyhy  no więc zaczynając od…

- Nie Takashi zamknij się nic jej nie mów!! -wykrzykiwał Haruki.

<info o Miyako w spisie postaci>

Kilka dni później.

-Nie Takashi...Takas..-blondyn zamknął mu usta pocałunkiem.

- Nie Takashi mieliśmy się uczyć...-opierał się Haruki, gdy chłopak zablokował go kolanem przy kanapie i wkładał rękę pod koszulke.

 - Jesteś ciekawszy od od matmy- mówił Takashi podgryzajac Harukiemu ucho-ah..Taka...

-WIELKIE KŁOPOTY, MUSICIE MI POMÓC- do mieszkania wparowała Miyako prawie wyłamując przy tym drzwi- Takashi-kun zostaw mojego brata, później zrobisz z nim co zechcesz , ale najpierw mi pomożecie- mówiła szybko dziewczyna ściągając płaszcz. Rzuciła na stół teczki pełne szkiców,  pudełko z tuszem, piórami, ołówkami i innymi przyborami.

- Ehh o co chodzi, a poza tym -Haruki wskazał na drzwi- MOGŁABYŚ SIĘ NAUCZYĆ PUKAĆ !!

- Mógłbyś się nauczyć zamykać drzwi na klucz- odgryzła się.

- No więc o co chodzi Miyako- zapytał Takashi, który siedział za Harukim trzymając go tyłem między nogami i obejmował, tak jakby obecność Miyako w ogóle nie przeszkadzała mu w  kontynuacji poprzedniego zajęcia.

-Moje asystentki złapały grypa, mnie chyba też coś bierze, ale jeżeli do jutra nie oddam gotowego manuskryptu mój edytor mnie zabije. Więc- ukłoniła się- błagam was o pomoc. Wiem, że macie talent plastyczny, więc pomyślałam, że nie będzie to dla was bardzo trudne.

Haruki westchnął:

-A mamy wybór? Przecież nie wywalimy cię stąd w takiej sytuacji. Promieniująca wręcz oślepiajacą radością Miyako wyrwała Harukiego Takashiemu i zaczeła przytulać- Dzięki, dzięki, dzięki ratujecie mi tyłek, kiedyś wam się odwdzięczę obiecuję kyaa..kocham cię Haru-chan. Takashi rzucił jej gniewne spojrzenie na które dziewczyna skamieniała i oddała Harukiego z powrotem. Później już tylko pracowali. Miyako wytłumaczyła co mają zrobić i podzieliła prace. W między czasie Hideki przyniósł coś do jedzenie i po krótkiej przerwie pracowali już w czwórkę. Całość skończyli około 2 w nocy.

-Ahhh wreszcieee ..dobra robota ludzie- zakończyła Miyako- Więc my z Hidekim będziemy się już zbierać.

- Chcecie wracać po nocy? Możecie przenocować u mnie, a ja…

- Nie chcemy się narzucać, a poza tym jeśli się rozchoruję to bedę musiała siedzieć u ciebie kolejny tydzień, a wiem,że tego nie chcesz. Nie chcę też wam przeszkadzać- puściła oczko. Hideki wziął torbę na ramię  i wyszli.

-Ah ta Miyako, zawsze wkręci mnie w jakąś robotę-marudził Haruki zamykając za parą drzwi- Mam nadzieję, że się nie gniewasz o to, co Takashi?

 Ale blondyn już nie słuchał, bo zasnął na kanapie. Haruki przykrył go kocem i pocałował w czoło.

-Dobranoc, Takashi - zgasił światło i poszedł spać do swojego pokoju.

~*~

Chyba wyszło jakieś takie krótkie ._. No nic, nadrobię one-shotem xD (mam nadzieję >__<) 

 

Wesołych Mikołajków ;3